برای راویان دفاع مقدس دوره‌های آموزشی برگزار شود

در ابتدای برنامه اباذر حبیبان مدیر حوزه هنری مرکز ری دلیل تشکیل این نشست را اهمیت ادبیات حوزه پایداری دانست و گفت: نسبت به هشت سال دفاع مقدس دو نوع رویکرد در جامعه ما وجود دارد. اول این که به دفاع مقدس مانند دیگر جنگ های جهان نگاه شده و اسناد آن به عنوان مدرک تاریخی حفظ شود. اما رویکرد دوم جدا از این نگرش است و فقط اعطای مدال افتخار و تاسیس موزه را کافی نمی‌داند.

وی افزود: باید نیاز امروز فرهنگی جامعه به ادبیات و فرهنگ پایداری را شناخت و در کنار آن به بحث مستندسازی نیز اهتمام داشت. با توجه به تاکیدات مستمر رهبر انقلاب بر استفاده از فرهنگ پایداری در فعالیت های فرهنگی، اهمیت این موضوع بر کسی پوشیده نیست. در حال حاضر مسئولان حوزه هنری مرکز ری و استان تهران سعی بر عملیاتی کردن راهکارهای انتقال این فرهنگ دارند. یک مدل از این فعالیت ها با حضور بانوان راوی خاطرات را در مدارس تهران داشتیم و قصد داریم با برپایی این جلسه از بانوان راوی تقاضا کنیم به صورت جدی و عملیاتی وارد کار شوند.

سید مهدی ابطحی مسئول دفتر ادبیات و هنر پایداری مرکز ری حوزه هنری نیز گفت: این جلسه هم اندیشی بر نظم دادن به جریان فرهنگی که خالق ادبیات پایداری است، تمرکز دارد. در همایشی هم که چندی قبل به همت مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری برگزار شد موضوع نگرش علمی به روایتگری بود. این حرکت شاید یکی از مسیرهایی باشد که از اتلاف زمان جلوگیری و به پرورش خلاقیت کمک خواهد کرد.

در ادامه این جلسه بانوان نویسنده و راوی ادبیات دفاع مقدس به بیان نظرات خود پرداختند. شهلا غیاثوند راوی کتاب " اینک شوکران 3" گفت: وقتی به برنامه ای می رویم از بازخوردهای بعدی و بازده آن اطلاع پیدا نمی‌کنیم. هدف از این آمدن و رفتن‌ها بیان گفته ها و ناگفته هایی است که می خواهیم به نسل تنبل امروز که می خواهد لقمه را آماده بخورد، انتقال یابد. به نظرم باید برای راویان حوزه بندی شود و مسائل و موضوعات حلاجی شوند.

سهیلا فرجام فر راوی کتاب " کفش های سرگردان" با اشاره به برخی سخنان مطرح شده در جلسه گفت: تنها رسالت ما بیان همدلی ها و مهربانی هایی است که میان افراد نسل گذشته جریان داشت و باید به نسل های بعدی منتقل شود. هرچقدر این هم‌اندیشی ها و همفکری ها بیشتر باشد، به اهداف تعریف شده نزدیک تر می‌شویم. با شرکت در جلسات روایت خاطره فکر نمی‌کردم نسل امروز تا این حد تشنه دانستن باشد.

معصومه رامهرمزی راوی کتاب " یکشنبه آخر" گفت: اگر برنامه و هدف مشخصی تعریف نشود ممکن است هر جمع یا تشکلی از هم بپاشد. به نظرم باید درباره چگونگی افزایش توانمندی های راویان زن در این گونه جلسات صحبت شود. باید به این جایگاه نظری برسیم که روایت نه هنر که یک مهارت و نه مهارت که یک دانش است. نکته مهم دیگر یافتن راویان گمنام است که تعداد زیادی از جمعیت روایت کننده ها را تشکیل می‌دهند.

سیده زهرا حسینی راوی کتاب "دا" نیز در این نشست گفت: جوانان امروز بسیار از ما جلوتر هستند و پرسش های مهمی در ذهن دارند که باید جواب صحیح به آنها داده شود. گاهی از ما سوالاتی می شود که پاسخ آنها را نمی‌دانیم به همین دلیل به نظرم راویان باید با مسائل روز آشنایی داشته باشند. پیشنهاد من این است که دوره های آموزشی برای راویان دفاع مقدس برگزار شود.

زهرا پناهی همسر شهید چیت سازیان با اشاره به موضوعات روز و فناوری های نوین گفت: راویان و نویسندگان باید به سلاح امروزی مجهز شوند و نوع برخورد مناسب با هر گروه سنی را به خوبی بدانند. چون مخاطب برخی از حرفها را نمی‌توند به‌صورت ملموس درک کند بنابراین باید به گونه محسوس برایش روایت شود.

در پایان ،همه زنان نویسنده و راوی از برپایی این جلسه ابراز خرسندی کردند و اظهار امیدواری کردند برپایی جلسات هم اندیشی امتداد داشته باشد.

مترجم سایت